Εθνική Φρουρά & Ιστορία, τεύχος 42ο

Δεκεμβρίου, ακολουθεί η συνέχεια των όσων ανέφερε στην προηγούμενη έκδοσή της: γίνεται αναφορά στην επίσημη δοξολογία, στις προσφωνήσεις προς τον Κωνσταντίνο Α΄, στην έπαρση της σημαίας από τους αγωνιστές Γιάνναρη και Μάντακα. Στην ίδια έκδοση της εφημερίδας δημοσιεύεται και ένα δεύτερο κείμενο, το οποίο καταλαμβάνει μεγάλο μέρος της πρώτης και δεύτερης σελίδας της εφημερίδας και έχει τίτλο: «Από την Κρητική Εποποιία. Ο αγών που έληξε σήμερον και ήρχισε προ πεντακοσίων ετών» . Το δημοσίευμα αυτό πρόκειται για μια περιεκτική επισκόπηση της κρητικής ιστορίας, αρχίζοντας από την προκήρυξη των ναυάρχων για μελλούμενη αυτονομία τον Μάρτιο του 1897 και καταλήγοντας στην επίσημη προσάρτηση της μεγαλονήσου στο ελληνικό κράτος με την έπαρση της ελληνικής σημαίας στο φρούριο του Φιρκά τον Δεκέμβριο του 1913. Καταληκτικά σημείωνε τα εξής: Αυτή είνε εις ολίγας ωχράς γραμμάς η ιστορία των τελευταίων πολυτάραχων ετών της θρυλικής νήσου, που βλέπει σήμερον να πραγματοποιήται εις τον Φιρκάν η οπτασία την οποίαν ονειρεύετο, αγωνιζομένη επί 500 έτη. Η ωχρότης όμως της ιστορίας αυτής θα φωτισθή από το έργον του ιστορικού. Αλλά θα μείνει πάντοτε ωχρά με τας λεπτομέρειας της γνωστάς μόνο εις τον θρύλλον, που πλανάται εις τα βουνά της Κρήτης, η ιστορία του Κρητικού, ο οποίος έπιπτεν εις τες Αρχάνες και επολεμούσεν εις τους Λάκκους και εγένετο παρανάλωμα του πυρός εις το Αρκάδι και αντέτασσε εις το Ακρωτήρι εναντίον του ηνωμένου στόλου των Μεγάλων Δυνάμεων το στήθος του μόνον με το γκρά του [σσ. το τυφέκιο του]. Και θα μείνη πάντοτε άγνωστος -διότι δεν την ενεπιστεύθησαν πουθενά-η ιστορία των αιωνίως μαυροφορεμένων Κρητικών μητέρων, αι οποίαι εγεννούσαν τα παιδιά των διά να αντικαταστήσουν με το πένθος του θανάτου των το πένθος του θανάτου συζύγων, γονέων, αδελφών, που εθυσιάζοντο εις τον μεγάλον βωμόν με την ευχήν η οποία εξεπληρώθη σήμερον εις τον Φιρκάν 12 . Στις επόμενες εκδόσεις των τοπικών εφημερίδων εντοπίζουμε μικρό αριθμό δημοσιευμάτων σχετικών με την ενσωμάτωση της Κρήτης και την αντίδραση του τουρκικού Τύπου. Στην εφημερίδα Σάλπιγξ της Λεμεσού, στην έκδοση της 20 ης Δεκεμβρίου 1913/2 Ιανουαρίου 1914, εντοπίζουμε επί του προκειμένου δύο άρθρα. Το πρώτο έχει τίτλο «Το Τουρκικόν Ντρέτνωτ 13 » και αναφέρεται στις προσπάθειες ενίσχυσης του τουρκικού στόλου «περί ανακτήσεως των Νήσων που απώλεσαν», όπως χαρακτηριστικά σημειώνει. Στο δεύτερο με τίτλο «Οι Τούρκοι οδύρονται διά την Κρήτην» , αναφέρεται σε δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας Τασφίρι Εφκιάρ με αφορμή την έκδοση ενός επετειακού γραμματοσήμου στην Κρήτη και την οριστική προσάρτηση του νησιού στην Ελλάδα. Η τουρκική εφημερίδα χαρακτηρίζει την έκδοση του γραμματόσημου «ως σπαραξικάρδιον ενθύμιο των Οθωμανικών ατυχιών», ενώ σε κάποιο άλλο σημείο της καυτηριάζει τη στάση που τήρησαν έναντι 85 Η ΕΠΙΣΗΜΗ ΠΡΟΣΑΡΤΗΣΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΕΣΑΑΠΟ ΤΙΣ ΚΥΠΡΙΑΚΕΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ 12. Φωνή της Κύπρου , Λευκωσία 14/27 Δεκεμβρίου 1913. 13. Στην προκειμένη περίπτωση ο όρος «Ντρέτνωτ» αναφέρεται σε τύπο θωρηκτού εξοπλισμένου με πυροβόλα μεγάλου διαμετρήματος, κατά το πρότυπο του βρετανικού θωρηκτού HMS «Dreadnought» του 1906.