Εθνική Φρουρά & Ιστορία, τεύχος 42ο

πρώτες μέρες με τα λιγοστά τρόφιμα που είχαν μαζί τους ή που τύγχανε να βρίσκουν στα εγκαταλειμμένα σπίτια. Οι Τούρκοι άφηναν 2-3 κονσέρβες κρέας ανά ημέρα σε κάθε σπίτι που κρατούνταν 40 - 50 άτομα. Στη Γύψου, όπου γενικά η κατάσταση φαίνεται να ήταν κάπως καλύτερη, τουλάχιστον μετά την επίσκεψη της αντιπροσωπείας του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού, αναφέρεται ότι το φαγητό αποτελείτο από μικρές ποσότητες φακών, πατατών και αλευριού, με το οποίο οι γυναίκες ζύμωναν ψωμί 13 . Δεν έλειψαν μάλιστα και οι περιπτώσεις κατά τις οποίες οι Τούρκοι κράτησαν για τους ίδιους το φαγητό που έστελνε ο Διεθνής Ερυθρός Σταυρός. Συγκεκριμένα στον Άγιο Γεώργιο Κερύνειας αναφέρεται ότι οι προμήθειες που έφθασαν για τους εγκλωβισμένους κρατήθηκαν για τις ανάγκες του τουρκικού στρατού, ενώ αντίστοιχα στην Κυθρέα πήραν τα κοτόπουλα και άφησαν για τους εγκλωβισμένους μόνο το ρύζι 14 . Αξίζει να αναφερθεί ότι οι εγκλωβισμένοι στο ξενοδοχείο Dome της Κερύνειας ήταν υπό τη φρούρηση των Ηνωμένων Εθνών και η προμήθεια σε νερό και τρόφιμα ήταν αποκλειστικά από το εξωτερικό. Στην αρχή ήταν υπό την μέριμνα των Ηνωμένων Εθνών, ενώ αργότερα πέρασε στην μέριμνα του Ερυθρού Σταυρού 15 . Σε γενικές γραμμές, όπως παρατηρούν οι απεσταλμένοι του Ερυθρού Σταυρού, παρά της υποχρεώσεις που απέρρεαν από τις συνθήκες, οι τουρκικές αρχές έκαναν πολύ λίγες διανομές τροφίμων και σε καμία περίπτωση δεν δόθηκε η εντύπωση ότι ήθελαν να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τα ανθρωπιστικά προβλήματα 16 . Οι κάτοικοι που έμειναν στα κατεχόμενα είχαν πραγματικά ανάγκη από ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Οι άσχημες συνθήκες κράτησης, η μειωμένη ποσότητα φαγητού και η έλλειψη φαρμακευτικής αγωγής επιδείνωσαν την κατάσταση της υγείας των εγκλωβισμένων. Άνθρωποι με χρόνιες παθήσεις, που απαιτούσαν τη λήψη συγκεκριμένων φαρμάκων και διατροφής, ήταν αναγκασμένοι να είναι στους χώρους συγκέντρωσης, ενώ πολλές φορές τύγχαναν κακομεταχείρισης από τις δυνάμεις κατοχής 17 . Μαρτυρίες αναφέρουν ότι στη Γύψου γιατρός επισκεπτόταν τους κρατούμενους μία φορά τη βδομάδα 18 . Η επίσκεψη ιατρών βέβαια δεν ήταν κανόνας και οπωσδήποτε δεν ίσχυε για όλες τις κατεχόμενες περιοχές όπου κρατούνταν εγκλωβισμένοι 19 . Συγκεκριμένα στα χωριά Άσσια και Λιμνιά της επαρχίας Αμμοχώστου κανένας εκπρόσωπος του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού ή του ΟΗΕ ή γιατρός επισκέφθηκε τους εγκλωβισμένους. Στο χωριό Βώνη εκδηλώθηκαν περιστατικά επιδημίας, όπως δυσεντερία, παρωτίτιδα, ιλαρά, περιστατικά που καθιστούσαν επιτακτική την παρουσία γιατρών. Εντούτοις 49 ΑΤΤΙΛΑΣ 1974. Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΟΥΣ ΣΤΑ ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΑ 13. Αρχείο Καταθέσεων Εγκλωβισμένων, Πανεπιστήμιο Κύπρου. 14. Στο ίδιο. 15. ICRC, BAG 200 079-010.01, 4480-18/09/1974. 16. Στο ίδιο. 17. ICRC, BAG 200 049-010.01, 4486-18/09/1974. 18. Αρχείο Καταθέσεων Εγκλωβισμένων, Πανεπιστήμιο Κύπρου. 19. ICRC, BAG 200 079-010.01, 4480 - 18/09/1974.