ΕΘΝΙΚΗ ΦΡΟΥΡΑ & ΙΣΤΟΡΙΑ, τεύχος 41ο

μόνο της αλλαγής ΑΝΣΚ των κρατών και της τρομοκρατίας αλλά και της διαθεσιμότητας οπλικών συστημάτων και τεχνολογίας, γεγονός που εντάθηκε μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και την κατάρρευση του συστήματος κεντρικού ελέγχου των πυρηνικών όπλων. Αυτό δημιούργησε τις προϋποθέσεις για πιθανή κατοχή πυρηνικών όπλων από τρομοκρατικές οργανώσεις. Εθνικισμός: Εκτός από τη διασπορά των όπλων μαζικής καταστροφής η κατάρρευση των καθεστώτων του πρώην ανατολικού συνασπισμού αναβίωσε το φαινόμενο του Εθνικισμού. Ο Εθνικισμός αποτελεί την ταύτιση ενός λαού με το Έθνος - Κράτος, η αρχή του τοποθετείται στη Γαλλική Επανάσταση, η οποία άνοιξε τον δρόμο για τη δημιουργία των σύγχρονων εθνικών κρατών. Η ιδεολογία αυτή εμφανίστηκε στο πλαίσιο των αστικών επαναστάσεων και έθεσε το πολιτικό θεμέλιο της έννοιας του έθνους (εθνικό κράτος). Θρησκευτικός Φανατισμός: Μία ακόμη μορφή ασύμμετρης απειλής, η οποία γίνεται έντονα αισθητή στις μέρες μας, είναι ο θρησκευτικός φανατισμός, ο οποίος καταπνίγει τη θρησκευτική ελευθερία του ατόμου με την καταπίεση, τις διώξεις, τις απειλές και τη βία, καταστρέφει ανθρώπινες ζωές και υλικά αγαθά με πολέμους και δημιουργεί κοινωνικές και πολιτικές αναστατώσεις με τις επαναστάσεις, τις διώξεις, τον επεκτατισμό και τη βία. Στο πλαίσιο του θρησκευτικού φανατισμού κινείται και ο Ισλαμικός Φονταμεταλισμός, που υποδηλώνει την τάση για επιστροφή στις πηγές της θρησκείας και του ισλαμικού νόμου, επιδιώκοντας απόλυτη (σε θρησκευτικό και πολιτικό επίπεδο) εφαρμογή των αρχών του Ισλάμ. Οι μουσουλμανικές μειονότητες, καθοδηγούμενες από εξτρεμιστικά στοιχεία, είναι δυνατό να προκαλέσουν τρομοκρατικά κτυπήματα μικρότερης ή μεγαλύτερης κλίμακας, ανάλογα με τα κέντρα από τα οποία καθοδηγούνται. Οι πρόσφατες πολύνεκρες επιθέσεις σε Βέλγιο, Γαλλία, Ισπανία είναι δυνατό να συνδεθούν με την ύστατη επιχείρηση του Ισλαμικού Κράτους να αντιστρέψει τις πρόσφατες τακτικές και στρατηγικές ήττες του σε Ιράκ και Συρία. Τι ακριβώς είναι όμως το Ισλαμικό Κράτος; To Ισλαμικό Κράτος (ISIS) είναι συνέχεια και μετεξέλιξη του στρατιωτικού παραρτήματος της Αλ Κάιντα στο Ιράκ, του πυρήνα που διοικούσε ως το 2006 ο Αμπού Μουσάντ Αλ-Ζαρκάουι. Το συγκεκριμένο παρακλάδι ήταν απάντηση στον πόλεμο του Ιράκ του 2003, αλλά έπεσε σε προσωρινή παρακμή ως το 2011, όταν έχασε την υποστήριξη ή/ και την ανοχή του σουνιτικού πληθυσμού. Μετά τον πολιτικό αποκλεισμό, όμως, της συμμαχίας σουνιτών και "κοσμικών" που είχε επικρατήσει στις εκλογές στο Ιράκ το 2011, εξαιτίας της άρνησης των Σϊιτών να 95 Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΚΡΑΤΩΝ ΣΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΥΣΤΗΜΑ - ΑΣΥΜΜΕΤΡΕΣ ΑΠΕΙΛΕΣ