ΕΘΝΙΚΗ ΦΡΟΥΡΑ & ΙΣΤΟΡΙΑ, τεύχος 41ο

τις δυνάμεις της «Ασπίδας του Ευφράτη» , από βόρεια στα ανατολικά του Ευφράτη, μέσα από την Τουρκία και από ανατολικά από το βόρειο Ιράκ. Πρόσχημα για τις επιχειρήσεις θα μπορούσε να αποτελέσει και η καταπολέμηση του Ισλαμικού Κράτους, που διατηρεί ακόμα παρουσία στην ευρύτερη περιοχή της επαρχίας Deirez-Zor στα σύνορα Συρίας και Βόρειου Ιράκ. Οι Περιφερειακές και Διεθνείς Δυναμικές Τρία αλληλένδετα στοιχεία έχουν επιτρέψει στην Τουρκία να αναχθεί σε παίκτη- κλειδί για τις εξελίξεις στη Συρία και για την πολιτική των περιφερειακών και διεθνών δυνάμεων στην περιοχή: η θέση της, η ισχύς της και η δράση της. Η τουρκική στρατηγική στη Συρία είναι ένας συνδυασμός αμυντικής και επιθετικής προσέγγισης. Από αμυντικής άποψης τόσο το Κουρδικό όσο και το Ισλαμικό Κράτος (ή άλλα τζιχαντιστικά κινήματα στη Συρία) αποτελούν απειλές στην τουρκική εθνική ασφάλεια, που πρέπει να απαλειφθούν ή να τύχουν διαχείρισης. Ωστόσο η διαχείριση στην οποία προβαίνει η Τουρκία έχει επιθετικό χαρακτήρα, και αυτό φάνηκε με τις επιχειρήσεις εντός των συριακών εδαφών, αλλά και εντός τουρκικού εδάφους, στις κουρδικές περιοχές της νοτιοανατολικής Τουρκίας ιδιαίτερα από το 2015. Βεβαίως, όπως προαναφέρθηκε, η επιθετική της στρατηγική αποσκοπεί και στην προβολή επιρροής εντός της Συρίας με σκοπό την αποκόμιση γεωπολιτικών αλλά και διπλωματικών οφελών. Μέσα λοιπόν από αυτή τη διαδικασία η Τουρκία έχει καταφέρει να συνδιαλέγεται με τον άξονα Ρωσία-Συρία-Ιράν (ο οποίος αντιμετωπίζει τα δικά του προβλήματα), αλλά και με τη Δύση (το ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ και τα ευρωπαϊκά κράτη). Υπό αυτό το 83 ΤΟ ΣΥΡΙΑΚΟ 7 ΧΡΟΝΙΑΜΕΤΑ: ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΕΚΒΑΣΗΣ ΚΑΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ Υποθετικό σενάριο τουρκικής επίθεσης στις κουρδικές περιοχές της βορειο-ανατολικής Συρίας.