ΕΘΝΙΚΗ ΦΡΟΥΡΑ & ΙΣΤΟΡΙΑ, τεύχος 41ο

που βρίσκεται εγγύτερα γεωγραφικά στην ανατολική Μεσόγειο, παραμένει, και ίσως παραμείνει για αρκετό διάστημα ανεξαρτήτως της τύχης του σε σχέση με τις εξελίξεις του συριακού εμφυλίου, ένα επιχειρησιακό, ιδεολογικά και σε πρακτικό επίπεδο, κέντρο σουνιτικού εξτρεμισμού. Η αποτύπωση του οποίου θα μπορούσε να μετουσιωθεί σε κλασική πρακτική τρομοκρατικών χτυπημάτων προς τις χώρες της περιοχής ή της Ευρώπης γενικά στο προσεχές μέλλον. Η Πολιτική της Τουρκίας και οι Διεθνείς Δυναμικές Η ιδεολογική λειτουργική των διάφορων εκφράσεων του σουνιτικού εξτρεμισμού -είτε πρόκειται για την ιδεολογία της αλ Κάιντα (ή του Ισλαμικού Κράτους), τις εκφάνσεις της συριακής Μουσουλμανικής Αδελφότητας (ΜΑ), τον «Σουρουρισμό» 1 είτε το ευρύ ρεύμα του παγκόσμιου σαλαφιστικού τζιχαντισμού- στη Συρία αποτέλεσε εργαλείο για την εξωτερική πολιτική της Τουρκίας στην περιοχή για τη διατήρηση ισορροπιών επί του συριακού εδάφους αλλά και εργαλειακή πτυχή για τη μετά το 2016 επεμβατική της πολιτική στη βάση του αφηγήματος της καταπολέμησης της διεθνούς τρομοκρατίας. Η χρήση ενόπλων οργανώσεων, όπως η Ahraral Sham, από την Τουρκία σε ρόλο τοπικών αντιπροσώπων (proxies) εναντίον των Κούρδων μαχητών του PYD/YPG και των μικτών αραβοκουρδικών SDF (Syrian Democratic Forces), αλλά και του Συριακού Στρατού και των συμμάχων του, προσέθεσε πολιτική και στρατηγική υπεραξία. Ωστόσο η ιδεολογική συγγένεια, στη βάση της λογικής των συγκοινωνούντων δοχείων, μεταξύ όλων αυτών των οργανώσεων εγκυμονεί κινδύνους στο εγγύς μέλλον τόσο για την Τουρκία όσο και για ολόκληρο το υποσύστημα της νοτιοανατο- λικής Μεσογείου. Η συνένωση όλων αυτών των κατακερματισμέων ενόπλων φραξιών σε ένα νέου τύπου Ισλαμικό Κράτος (στη λογική ενός ISIS 2.0) ή σε μια αλ Κάιντα, με έδρα όχι τα απομακρυσμένα βουνά του Αφγανιστάν, αλλά την Συρία, εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους και θέτει νέα διλήμματα ασφάλειας, καθώς και προκλήσεις, μη εξαιρουμένης της Κύπρου, αλλά και των κατεχομένων εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας (ΚΔ). Και ενώ η έκβαση της μάχης στο Ίντλιμπ είναι κάτι που θα πρέπει να περιμένουμε να δούμε, με αρκετά πιθανό το ενδεχόμενο Τουρκία, Ρωσία και Συρία να καταλήξουν σε μια μέση εδαφική λύση, η οποία θα εξυπηρετεί και τις τρεις, είναι ξεκάθαρο ότι οι αντικαθεστωτικές ομάδες-αντιπρόσωποι της Τουρκίας αποτελούν διαπραγματευτικό χαρτί στα χέρια της τελευταίας. Αυτό έγινε ξεκάθαρο αφενός όταν η Τουρκία συναίνεσε να αποσύρει τις αντικαθεστωτικές της ομάδες από το Χαλέπι το 2016 2 με ανταλλαγή την ανενόχλητη επέμβασή της στη βόρεια Συρία (στη ζώνη 80 ΕΘΝΙΚΗ ΦΡΟΥΡΑ & ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΕΥΧΟΣ 41 Ο ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2018 1. O Μοχάμεντ Σουρούρ, Σύρος επιφανής θεωρητικός της ΜΑ που συνδύασε την πρακτική της Αδελφότητας με μια πολιτική έκφραση του ιδεολογικού ρεύματος του σαουδαραβικού Ουαχαμπιστικού Ισλάμ. 2. Nick Tattersall και Humeyra Pamuk, “After Aleppo, a chapter closes on Turkey's ambitions in Syria, Reuters (15/12/2016), στο https://www.reuters.com/article/us-mideast-crisis-syria-turkey-idUSKBN14422U.