ΕΘΝΙΚΗ ΦΡΟΥΡΑ & ΙΣΤΟΡΙΑ, τεύχος 41ο

Η μνήμη, ατομική και συλλογική, είναι μία διαδικασία που διαμορφώνεται και δημιουργείται μέσα στο κοινωνικό και πολιτιστικό πλαίσιο. Ακόμη δε περισσότερο η κατασκευή συλλογικής ιστορικής μνήμης που αφορά κοινότητες είναι μία διαδικασία επιβίωσης και μία πράξη ενεργητική, με στόχο να διατηρήσει και να επανερμηνεύσει το παρελθόν. Εν κατακλείδι Η περίπτωση των γεγονότων της Τηλλυρίας είναι μία εμπειρία τραυματική έως και τις μέρες μας. Με τα πολλά ερωτηματικά που προκαλεί η περίπτωση του Φακέλου της Κύπρου καθώς και το γεγονός ότι ακόμη πραγματοποιούνται εκταφές, προκειμένου να ταυτοποιηθούν σωστά τα οστά των πεσόντων, μετατρέπουν τις δικοινοτικές ταραχές σε ένα ζήτημα «ταμπού» , το οποίο η κοινωνία δυσκολεύεται να προσεγγίσει και να κατανοήσει, αφού απουσιάζει η βασική ενημέρωση γύρω από αυτό. Μέσα σε αυτήν την προσπάθεια κατασκευής συλλογικής και εθνικής μνήμης τα μνημεία και οι εκδηλώσεις κατέχουν ίσως τον πιο σημαντικό ρόλο στη δημιουργία και διατήρηση της συλλογικής μνήμης. Τα μνημεία αποτελούν «τοπόσημα», τα οποία διεκδικούν την παρουσία της ιστορικής αλήθειας σε ένα συγκεκριμένο τόπο. Από τη στιγμή που ανεγείρονται αποτελούν ζωντανούς οργανισμούς-φορείς της ιστορικής πραγματικότητας: αφενός στηρίζουν τα γεγονότα με την επιλογή του χώρου, αφού στις περισσότερες των περιπτώσεων επιλέγεται ως χώρος ανέγερσης ο χώρος δράσης και αφετέρου δημιουργούν και προκαλούν τη δημιουργία συναισθηματικής μνήμης, αφού πρόκειται για συμβολικά «ανθρωπολογικά αρχεία» . Βιβλιογραφία: Πρωτογενείς πηγές: Εφημερίδες: Μάχη , 18/9/1965 Φιλελεύθερος , 22/8/1990, 9/8/1991, 9/11/1991, 5/1/1992, 23/7/1992, 21/7/1994, 26/7/1997 και 31/7/2008. Δευτερογενείς πηγές: Βιβλία: Λοϊζου Λούης, Τηλλυρία, Αύγουστος 1964 Μαρτυρίες , εκδόσεις Ηλία Επιφανίου. Χατζηαντωνίου Κώστας, Κύπρος 1954-1974 Από το Έπος στην τραγωδία , εκδόσεις Ιωλκός, Αθήνα, 2007. Περιοδικά: «Τηλλυρία: Αύγουστος 1964», Το Περιοδικό , 15 Αυγούστου 1989, τεύχος 166. 49 ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ ΝΕΚΡΩΝ ΤΟΥ 1964. ΤΟΠΟΙ ΜΝΗΜΗΣ ΚΑΙ ΑΜΝΗΣΙΑΣ ΣΤΗΝ ΤΥΛΛΗΡΙΑ