ΕΘΝΙΚΗ ΦΡΟΥΡΑ & ΙΣΤΟΡΙΑ, τεύχος 41ο

το άρμα παρουσίαζε μεγάλες καταναλώσεις σε καύσιμο και ο κινητήρας ήταν αναξιόπιστος σε περιβάλλον σκόνης, καθώς η ανάρτηση έπρεπε να επανασχεδιαστεί λαμβάνοντας υπόψη τις ψηλές, πλέον, ταχύτητες του άρματος. Το πρόγραμμα παρέμενε σε ερευνητικό επίπεδο βελτιώνοντας συνεχώς τις δυνα- τότητες του με τις «Obieκt 219» sp.1 μέχρι και την τελευταία sp.8 (sp = spetsifikat- siya), δηλαδή «προδιαγραφή», χωρίς όμως να περνά στην παραγωγή 3 . Τον Απρίλιο του 1976, με τον θάνατο του Υπουργού Άμυνας και την ανάληψη της θέσης του από τον Dmitriy Ustinov, υπέρμαχο του προγράμματος των στροβιλοκινητήρων, στις 6 Αυγούστου 1976 το «Obieκt 219» εισήλθε στην παραγωγή με την ονομασία Τ-80. Ως εργοστάσια παραγωγής για τα Τ-80 αρχικά επιλέγηκαν αυτά του Λένινγκραντ και του Όμσκ 4 . Από το 1976 μέχρι και το 1978 παρήχθησαν λιγότερα από 200 Τ-80 5 στο εργοστάσιο Kirov στο Λένινγκραντ. Τα πρώτα Τ-80 είχαν ουσιαστικά τον ίδιο πύργο με το Τ-64Α, εκτός του ότι αντί 30 βλημάτων έφεραν 28 έτοιμα για βολή, δηλαδή είχε ίδιες επιδόσεις μάχης αλλά πολύ υψηλότερο κόστος παραγωγής. Λόγω του νέου σκάφους με τον στροβιλοκινητήρα το Τ-80 κόστιζε 480.000 ρούβλια, ενώ το Τ-64Α 143,000 ρούβλια 6 . Παρόλα αυτά το Τ-80 είναι το πρώτο άρμα στον κόσμο με στροβιλοκινητήρα που μπαίνει σε γραμμή παραγωγής τέσσερα χρόνια νωρίτερα από το αμερικανικό Μ-1 Abrams 7 . Το 1978 εμφανίστηκε το Τ-80Β «Obieκt 219 R» ,το οποίο παράγετο στο Λένινγκραντ ενώ το 1979 άρχισε να παράγεται και στο Όμσκ 8 . Εκεί επίσης παράγετο και το Τ-80BK (Κ=Διοικήσεως και Ελέγχου) «Obieκt 630» , το οποίο ήταν εξοπλισμένο με σύστημα πλοήγησης και επιπλέον ασύρματο. Το Τ-80Β διέθετε τα πλέον σύγχρονα απάρτια του Συστήματος Ελέγχου Πυρός (ΣΕΠ), καθώς είχε τη δυνατότητα να βάλλει την τελευταία έκδοση των αντιαρματικών πυραύλων του σοβιετικού οπλοστασίου, τους 9Μ112 Kobra. Επίσης το «Obieκt 219 R» διέθετε σύνθετη πολυστρωματική θωράκιση με χυτευμένο ατσάλι και κεραμικές πλάκες στο εσωτερικό με την κωδική ονομασία (συνδυασμός «Κ 9 » ). Αυτή αύξανε την προστασία της θωράκισης ίση με 50 cm χάλυβα. Συνολικά εντάχθηκαν σε υπηρεσία δυτικά των Ουραλίων 3.518 T-80B και 217 T-80BK 10 . 120 ΕΘΝΙΚΗ ΦΡΟΥΡΑ & ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΕΥΧΟΣ 41 Ο ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2018 3. T-80 Standard Tank , Zalonga, ό.π.π., σελ. 10. 4. Στο ίδιο, ό.π.π., σελ. 11. 5. Συμφωνία Συμβατικών Δυνάμεων στην Ευρώπη (CFE). Δημοσίευμα του Νοεμβρίου 1990 δίνει 112 Τ-80 δυτικά των Ουραλίων το 1976-1978. T-80 Standard Tank , Zalonga, ό.π.π. 6. T-80 Standard Tank , Zalonga, ό.π.π., σελ.11. 7. Chris Bishop, The Encyclopedia of Tanks , Thunder Bay Press, San Diego, California 2006, σελ.338. 8. Main Battle Tank T-80 , Baryatinskiy, ό.π.π., σελ.14. 9. T-80 Standard Tank, Zalonga , ό.π.π., σελ.14. 10. Συμφωνία Συμβατικών Δυνάμεων στην Ευρώπη (CFE). Δημοσίευμα του Νοεμβρίου 1990. T-80 Standard Tank , Zalonga, ό.π.π.