Εθνική Φρουρά & Ιστορία

85 Η ΨΗΦΙΑΚΗ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ ΩΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΙΣΧΥΟΣ: Η ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ TWITTER ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΕ ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ ΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ συνεπάγεται τη χρήση στρατιωτικών μέσων, ή διά του «καρότου» (carrot) σε αντιστοιχία των πληρωμών, του αντιτίμου δηλαδή που μπορεί να προκύψει μέσω της οικονομικής επιβολής του ισχυρού ως προς τον αδύναμο. Τις τελευταίες δεκαετίες βασικός πυλώνας της ισχύος ενός κράτους έχει καταστεί η ήπια ισχύς, η ικανότητα κάποιου να κερδίσει αυτό που θέλει χωρίς τη χρήση της σκληρής ισχύος, χρησιμοποιώντας πρωτίστως τον πολιτισμό (culture) του, τις πολιτικές του αξίες (political values) και την εξωτερική του πολιτική (foreign policies), κάτι που οδηγεί τους ανθρώπους σε ένα συνεργατικό πλαίσιο (cooperation) παρά στον εξαναγκασμό (coercion) ως συνέπεια της σκληρής ισχύος. 1 Αν η πολιτική εκλαμβάνεται ως η επιδίωξη κοινών στόχων, τότε η ισχύς θα εκλαμβάνεται ως ένα εργαλείο στη διάθεση της πολιτικής κοινότητας συνολικά και αν, αντίθετα, η πολιτική ερμηνεύεται ως ένα πεδίο σύγκρουσης όπου ανταγωνιστικές ομάδες επιδιώκουν επίτευξη των δικών τους στόχων, είναι πιθανότερο να μελετηθεί η ισχύς με βάση την ικανότητα κάθε ομάδας να επικρατεί επί των ανταγωνιστών της (Hague & Harrop 2005: 49). Συνεπώς, δεν θα ήταν άστοχο αν γινόταν λόγος περί ισχύος της διπλωματίας αφενός, αλλά και διπλωματίας της ισχύος αφετέρου. Το ερευνητικό ερώτημα το οποίο τίθεται είναι πώς η διπλωματία επηρεάζει την ισχύ και αν συμβαίνει το αντίστροφο. Βρισκόμαστε μπροστά σε μια αμφιμονοσήμαντη σχέση διπλής αιτιότητας ή τα πράγματα κινούνται μονοσήμαντα; Το ερώτημα αυτό δυνατόν να απαντηθεί, εν μέρει, χρησιμοποιώντας την αντίδραση στη δόμηση της ψηφιακής διπλωματίας των ΥΠΕΞ Ελλάδας και Τουρκίας εστιάζοντας στη δράση τους στο Twitter, κατά την τελευταία φάση του Κυπριακού, από τον Νοέμβριο του 2016 μέχρι τον Ιούλιο του 2017. Σύμφωνα με έρευνα 2 του Ινστιτούτου Lawy, για τον Παγκόσμιο Δείκτη Διπλωματίας (ΠΔΔ), οι χώρες του ΟΟΣΑ (Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης) και των G20 (20 μεγαλύτερες οικονομίες παγκοσμίως) διατηρούν κατά μέσο όρο 142 πρεσβείες ή προξενεία σε διάφορα σημεία του κόσμου. Με βάση την ίδια έρευνα η Τουρκία διατηρεί 224 αντιπροσωπείες σε διάφορες πόλεις παγκοσμίως, βρίσκεται στην 6 η θέση της συνολικής κατάταξης, 6 η μεταξύ των G20 και 4 η μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ, τη στιγμή που η Ελλάδα κατατάσσεται στην 19 η θέση της συνολικής κατάταξης και είναι 14 η μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ. Αξιοπρόσεκτο είναι το γεγονός πως η Τουρκία διατηρεί στον ελλαδικό χώρο 5 πρεσβείες-προξενεία (Αθήνας, Θεσσαλονίκης, Κομοτηνής, Δωδεκανήσων και Αθήνας-Πειραιά), ενώ η Ελλάδα αντιπροσωπεύεται στην Τουρκία από 4 αποστολές (Αδριανούπολης, Άγκυρας, Σμύρνης και Κωνσταντινούπολης). 1. Βλ. σχετικά (Nye 1990∙2004∙2013). 2. Βλ. σχετικά https://globaldiplomacyindex.lowyinstitute.org/country_comparison.html. Πρόσβαση στις 3/11/17.