Εθνική Φρουρά & Ιστορία

47 ΄΄Dog Whistle Politics΄΄ ΡΗΤΟΡΙΚΗ, ΠΕΙΘΩ, ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤΟ «ΝΕΝΙΚΗΚΑΜΕΝ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΟΥ» σαγηνεύσει το πλήθος, που τον ακούει και τον βλέπει, όσο και για να κλέψει τις εντυπώσεις των πολιτών, απανταχού της επικρατείας της πόλης ή της χώρας του, που δεν κατάφεραν να παρευρεθούν στην πολιτική του συγκέντρωση και να παρακολουθήσουν την ομιλία του. Με αυτό τον τρόπο θα πρέπει να προσεγγίσουμε και τη ρητορική του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου: εκφωνεί τον λόγο του για να δώσει παλμό στο φυσικό ακροατήριό του και να πείσει τους ακούοντες ότι ιστορική νίκη ήταν η συνομολόγηση των Συμφωνιών Ζυρίχης-Λονδίνου παρά την απόκλιση από τον αρχικό στόχο της Ένωσης. 30 Εκφωνεί τον λόγο του, όμως, και για να κολακέψει και να πείσει και ένα άλλο, μη παρευρισκόμενο στον χώρο της ομιλίας του, κοινό: τον Γεώργιο Γρίβα-Διγενή και τους αγωνιστές της ΕΟΚΑ, οι οποίοι δεν είδαν θετικά την απόκλιση από το ευκταίο της Ένωσης στο εφικτό της ανεξαρτησίας. 31 Αυτή η διφυής διάκριση θα βοηθήσει να εξετάσουμε τον λόγο στο πολιτικό και ιστορικό του περικείμενο και να κατανοήσουμε καλύτερα τις ρητορικές επιλογές του συντάκτη του λόγου. Όπως αναφέραμε προηγουμένως, ο λόγος συντάχθηκε από τον στενό συνεργάτη του Μακαρίου, τον Ν. Κρανιδιώτη. Ο Κρανιδιώτης λειτούργησε, όπως και σε άλλες περιπτώσεις, ως λογογράφος για τον Αρχιεπίσκοπο. Όπως αποδεικνύει η σύγχρονη πολιτική πρακτική, πίσω από κάθε επιτυχημένο ηγέτη βρίσκεται και ένας οξυδερκής 30. Τις σταδιακές μετατοπίσεις από τον απώτερο στόχο της Ένωσης αναλογιζόταν και ο Κρανιδιώτης κατά τη διάρκεια του ταξιδιού από το Λονδίνο προς τη Λευκωσία με ενδιάμεσο σταθμό τη Ρώμη. Βλ. Κρανιδιώτης (1981) 390. 31. Ο στρατιωτικός αρχηγός της ΕΟΚΑ δεν συμμετείχε στην υποδοχή του Μακαρίου ούτε έστειλε κάποιο επίσημο αντιπρόσωπο. Βλ. Ρίχτερ (2011) 967. 1.3.1959: Ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος επιστρέφει στην Κύπρο.