Εθνική Φρουρά & Ιστορία

18 ΕΘΝΙΚΗ ΦΡΟΥΡΑ & ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΕΥΧΟΣ 40 Ο ΙΟΥΛΙΟΣ - ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017 Νέες συγκρούσεις μεταξύ Κούρδων και του ιρακινού στρατού ξέσπασαν μετά από υποκίνηση των ΗΠΑ και του Ισραήλ και τη σημαντική υποστήριξη από το γειτονικό Ιράν, το οποίο βρισκόταν σε αντιπαράθεση με το Ιράκ για τον έλεγχο του θαλασσίου διαύλου του Σιατ Ελ Άραμπ. Η συμφωνία του Αλγερίου το 1975 ανάμεσα σε Ιράν και Ιράκ οδήγησε σε εγκατάλειψη των Κούρδων από το Ιράν και σε ήττα τους από τις δυνάμεις του Σαντάμ Χουσεΐν. Αμέσως μετά τη νίκη της αυτή η ιρακινή κυβέρνηση προχώρησε στην εφαρμογή της πολιτικής της αραβοποίησης περιοχών, όπως εκείνων του Kirkuk και του Khanaqin με ευρείας κλίμακας εκδίωξη των Κούρδων κατοίκων τους και εποικισμό των περιοχών αυτών από Άραβες του νότιου Ιράκ. Τα χειρότερα για τους Κούρδους ήρθαν στα χρόνια του πολέμου Ιράκ-Ιράν (1980-1988). Ο ιρακινός στρατός, στα πλαίσια της επιχείρησης Αλ Ανφάλ, κατέστρεψε χιλιάδες χωριά και πόλεις των Κούρδων, κάνοντας συστηματική χρήση χημικών όπλων με πιο χαρακτηριστική περίπτωση εκείνη της πόλης Halabja το 1988. Η ήττα του ιρακινού στρατού από τις συμμαχικές δυνάμεις στα πλαίσια της «Καταιγίδας της Ερήμου» οδήγησε το 1991 και στη ντε φάκτο δημιουργία της Κουρδικής Αυτόνομης Περιοχής. Αυτή τύγχανε αεροπορικής προστασίας από τις ΗΠΑ, τη Βρετανία και τη Γαλλία στα πλαίσια της επιχείρησης Provide Comfort. Ως αποτέλεσμα των εμπάργκο που εφάρμοσε στη συνέχεια η διεθνής κοινότητα κατά του συνόλου του Ιράκ και ο Σαντάμ Χουσεΐν κατά της κουρδικής περιοχής, τα δύο ισχυρά κουρδικά κόμματα, εκείνο του KDP υπό τον Μασούντ Μπαρζανί και εκείνο του PUK υπό τον Τζαλάλ Ταλαμπανί, οδηγήθηκαν σε εμφύλιο πόλεμο. Μετά από αμερικανική μεσολάβηση το 1996 επήλθε ανακωχή. Επίσης, διευθετήθηκε όπως οι Κούρδοι λαμβάνουν το 13% από τις συνολικές πωλήσεις του ιρακινού πετρελαίου. Ο Μασούντ Μπαρζανί και ο Τζαλάλ Ταλαμπανί.