Εθνική Φρουρά & Ιστορία

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο αμοιβαίας πυρηνικής αποτροπής του Ψυχρού Πολέμου διαμορφώθηκε η κατάσταση MAD, η οποία βασιζόταν στη βεβαιότητα την οποία οι δύο ανταγωνιστές επιχειρούσαν να ενσπείρουν εκατέρωθεν: εάν μου επιτεθείς πρώτος, θα πληρώσεις δυσανάλογα βαρύ τίμημα . Στο τέλος της ημέρας βέβαια το αποτέλεσμα αυτής της «τρέλας» (όπως η ελληνική μετάφραση του όρου MAD μαρτυρεί) ήταν ο πυρηνικός Αρμαγεδδών να μην συμβεί ποτέ και ο Ψυχρός Πόλεμος να παραμείνει ψυχρός μέχρι και το τέλος του, παρά τις στιγμές αγωνίας που βίωσε η ανθρωπότητα (κυρίως κατά την κρίση των πυραύλων στην Κούβα, τον Οκτώβριο του 1962). Κορεατική κρίση: Οι επιλογές των εμπλεκόμενων μερών Με βάση τα όσα είδαμε πιο πάνω, εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς πόσο σημαντική είναι η κατοχή μέσων αντίστοιχης καταστρεπτικότητας για τα κράτη εκείνα τα οποία εμπλέκονται μεταξύ τους σε μία κατάσταση αμοιβαίας πυρηνικής αποτροπής. Δεν είναι δυνατό ένα κράτος να προβάλει αξιόπιστη αποτρεπτική ισχύ έναντι μίας πυρηνικής δύναμης, εάν το ίδιο δεν διαθέτει πυρηνικά όπλα. Επιπλέον, είναι σημαντικό να τονιστεί το γεγονός ότι η εμπειρία του Ψυχρού Πολέμου καθιστά την επιλογή εμπλοκής σε μία κατάσταση αμοιβαίας πυρηνικής αποτροπής ως μία επιλογή διαμόρφωσης ενός σταθερού status quo, έτσι ώστε να μην απειλείται η επιβίωση του κράτους που προβαίνει σε αυτή την επιλογή. Στον βαθμό που η αμερικανοσοβιετική σχέση αμοιβαίας πυρηνικής αποτροπής της περιόδου του Ψυχρού Πολέμου μπορεί να θεωρηθεί ως μοντέλο ανάλυσης της τρέχουσας κορεατικής κρίσης, μπορούμε να οδηγηθούμε στα εξής συμπεράσματα ως προς τις επιλογές των εμπλεκόμενων μερών: Η αμερικανική προσέγγιση σε σχέση με τη Βόρεια Κορέα είχε παραδοσιακά ως πρωταρχικό στόχο την αποτροπή του καθεστώτος της Πιονγιάνγκ από του να αποκτήσει πυρηνικά όπλα, στη βάση της αρχής της μη διάδοσης, η οποία υλοποιήθηκε με τη Διακήρυξη Αποπυρηνικοποίησης της Κορέας του 1992 και το Συμφωνημένο Πλαίσιο Ηνωμένων Πολιτειών - Βόρειας Κορέας του 1994. 13 Εντούτοις, στις αρχές της επόμενης δεκαετίας η Βόρεια Κορέα παραβίασε αυτή τη συμφωνία και ξεκίνησε την εφαρμογή ενός πυρηνικού προγράμματος, ενώ το 2006 έλαβε χώρα η πρώτη της πυρηνική δοκιμή. Προκειμένου να προστατέψουν τους συμμάχους τους στην περιοχή (κυρίως τη Νότια Κορέα και την Ιαπωνία), αλλά και για τη δική τους προστασία, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν επιθυμούσαν να δουν το απρόβλεπτο και σκοταδιστικό καθεστώς να μετεξελίσσεται σε πυρηνική δύναμη. Παρά ταύτα, υιοθετούσαν παραδοσιακά μια στρατηγική υπομονής έναντι της Πιονγιάνγκ, η οποία επιχειρούσε να κρατήσει τους τόνους όσο πιο χαμηλά γινόταν με στόχο τη διατήρηση της περιφερειακής ισορροπίας στην κορεατική χερσόνησο 11 ΑΜΟΙΒΑΙΑ ΠΥΡΗΝΙΚΗ ΑΠΟΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΚΟΡΕΑΤΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ 13. Victor D. Cha, David C. Kang, “The Debate over Nuclear North Korea,” στο Caraley et. al., Terrorist Attacks and Nuclear Proliferation , 153-180, 154.