Η καλλιέργεια της φράουλας

ή 30-40 κιλά/δεκάριο μικτό λίπασμα 4-21-21 ως βασική λίπανση. Η βασική λίπανση μπορεί να αποφευχθεί εφόσον εφαρμόζεται από την αρχή συνδυασμένη άρδευση-λίπανση. Η κοπριά και τα λιπάσματα σκορπίζονται σε όλη την επιφάνεια του χωραφιού πριν τη φύτευση και για καλύτερα αποτελέσματα ακολουθεί ελαφριά καλλιέργεια για ενσωμάτωσή τους στο έδαφος. Οι επιφανειακές λιπάνσεις στη φράουλα συστήνεται να γίνονται με τη μέθοδο της υδρολίπανσης, σε μικρές αλλά σταθερές ποσότητες διάφορων θρεπτικών στοιχείων μέσω του νερού άρδευσης. Για κάθε τόνο νερού άρδευσης συστήνονται οι ακόλουθες ποσότητες θρεπτικών στοιχείων: - Από τη μεταφύτευση μέχρι την καρπόδεση: 80-100 γρ. αζώτου, 30-40 γρ. φωσφόρου, 120-140 γρ. καλίου. - Κατά το στάδιο συγκομιδής: 70-80 γρ. αζώτου, 20-30 γρ. φωσφόρου, 150-180 γρ. καλίου. Στις περιπτώσεις όπου παρατηρούνται ελλείψεις κάποιων ιχνοστοιχείων όπως σιδήρου, μαγνησίου, ασβεστίου κ.λπ . τότε προστίθενται στα πιο πάνω θρεπτικά στοιχεία και ειδικά παρασκευάσματα ιχνοστοιχείων στις δοσολογίες που συστήνει ο κατασκευαστής. Στην υδροπονική καλλιέργεια γενικότερα το πρόγραμμα λίπανσης καταρτίζεται με βάση τις αναλύσεις νερού και το στάδιο ανάπτυξης του φυτού. Επιπρόσθετα, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη η πρακτική του συστήματος υδρολίπανσης που θα ακολουθηθεί. Στην υδροπονική καλλιέργεια ακολουθούνται δυο μέθοδοι α) το κλειστό σύστημα όπου γίνεται ανακύκλωση του θρεπτικού διαλύματος και β) το ανοικτό σύστημα όπου δεν γίνεται ανακύκλωση του θρεπτικού διαλύματος. Στο ανοικτό σύστημα το νερό και τα θρεπτικά στοιχεία περνούν από το ριζικό σύστημα μια φορά και η αποστράγγιση είτε απορρίπτεται στο έδαφος είτε διατίθεται για άρδευση εξωτερικών φυτειών. Με βάση την αρχή αυτή, το θρεπτικό διάλυμα που ετοιμάζεται πρέπει να περιέχει τα θρεπτικά στοιχεία στις μέγιστες αναλογίες και συγκεντρώσεις που η φυτεία απαιτεί, αλλά και τα στοιχεία που έχει το νερό άρδευσης. Στο ανοικτό σύστημα η ανάλυση του νερού γίνεται μια φορά πριν την έναρξη της φυτείας, εκτός αν υπάρξει κάποια υποψία αλλαγής νερού λόγω πρόσμιξης με άλλα υδατικά δίκτυα, όπου επιβάλλεται να επαναληφθεί. Στο κλειστό σύστημα η αποστράγγιση από το υπόστρωμα μαζεύεται σε ειδική δεξαμενή και μετά από κατάλληλη επεξεργασία επαναχρησιμοποιείται στην ίδια καλλιέργεια. Η μέθοδος αυτή προϋποθέτει ειδικές συσκευές ελέγχου και ρύθμισης των συγκεντρώσεων των θρεπτικών στοιχείων, καθώς και παραμέτρων ποιότητας του νερού, ώστε να εξασφαλίζεται η σωστή άρδευση και θρέψη των φυτών. Επίσης, υπεισέρχεται και ένας Η Κ ΑΛΛ Ι Ε Ρ Γ Ε Ι Α Τ ΗΣ ΦΡΑΟΥΛΑ Σ 1 6