Η φυσιολογική κατάρρευση του πεπονιού

7 Η ΦΥ Σ Ι Ο Λ Ο Γ Ι Κ Η Κ ΑΤ Α Ρ Ρ Ε Υ Σ Η Τ Ο Υ Π Ε Π Ο Ν Ι Ο Υ Εισαγωγή Λόγω των περιβαλλοντικών περιορισμών που επιβάλλονται στη χρήση σκευασμάτων με βάση τους χλωροφθοράνθρακες για την απολύμανση εδαφών, ο εμβολιασμός των κολοκυνθοειδών έχει καταστεί βασικό εργαλείο στη διαχείριση των ασθενειών εδάφους, αξιοποιώντας την ανθεκτικότητα διάφορων υποκειμένων κολοκυνθοειδών, κυρίως των διειδικών υβριδίων C. maxima × C. moschata . Εκτός από την παροχή ανθεκτικότητας στο φυτό, ένα ευπροσάρμοστο υποκείμενο μπορεί να αυξήσει την απόδοση της καλλιέργειας ενισχύοντας την πρόσληψη θρεπτικών ουσιών και την αξιοποίηση της εδαφικής υγρασίας. Η αύξηση της απόδοσης οφείλεται, επίσης, στη διέγερση της ανάπτυξης του εμβολίου που προκαλείται από αυξημένη σύνθεση και μετατόπιση ενδογενών ορμονών από την επίκτητη ρίζα. Σε συνθήκες εδαφοκλιματικής καταπόνησης η εκμετάλλευση ευπροσάρμοστων υποκειμένων μπορεί να διατηρήσει υψηλές τις αποδόσεις αξιοποιώντας χαρακτηριστικά όπως η αυξημένη ανοχή στην αλατότητα, στις ακραίες θερμοκρασίες, στην εδαφική αλκαλικότητα και στην υψηλή εδαφική συγκέντρωση βαρέων μετάλλων (Kyriacou et al ., 2017; Rouphael et al ., 2012; 2016). Παρά τα εμφανή πλεονεκτήματα του εμβολιασμού του πεπονιού σε διειδικά υποκείμενα C. maxima × C. moschata , τα οφέλη από τη χρήση εμβολιασμένων φυτών δεν είναι τα ανα- μενόμενα στην εμπορική παραγωγή πεπονιών. Η μη επαρκής αξιοποίηση των πλεο- νεκτημάτων του εμβολιασμού στην καλλιέργεια πεπονοειδών μπορεί να αποδοθεί, κυρίως, στα συχνά προβλήματα ασυμβατότητας που αφορούν ιδιαίτερα τα διειδικά υποκείμενα, τα οποία ενδεχομένως να ενέχονται στην κατάρρευση των φυτών (Aloni et al ., 2010). Επίσης, οι περιορισμένες και σχετικά ασυνεπείς αναφορές στην απόδοση των φυτών πεπονιού που εμβολιάστηκαν σε υποκείμενα κολοκυνθοειδών ( Cucurbita ) αποτελεί πρόσθετο αντικίνητρο για την εμπορική εξάπλωση του εμβολιασμού. Το γενικό συμπέρασμα αρκετών εργασιών είναι ότι η ασυμβατότητα στο πεπόνι ορίζεται πρωτίστως από τη δυναμική σχέση και αλλη- λεπίδραση εμβολίου-υποκειμένου (Davis et al ., 2008), σε αντίθεση με το καρπούζι όπου η συμβατότητα μεταξύ των διειδικών υβριδικών υποκειμένων κολοκυνθοειδών και πλείστων των εμπορικών ποικιλιών (εμβολίων) είναι εδραιωμένη (Kyriacou and Soteriou, 2015; Sote- riou and Kyriacou, 2015). Δεδομένης της ταξονομικής και ανατομικής συγγένειας υποκειμένου-εμβολίου, η ασυμβα- τότητα που οδηγεί σε αποτυχία του εμβολιασμού και πρόωρο θάνατο των εμβολιασμένων σποροφύτων μπορεί να προκληθεί από δυσμενείς συνθήκες (π.χ. υψηλή θερμοκρασία) που επικρατούν κατά τη σύνδεση των αγγειακών δεσμίδων μεταξύ του εμβολίου και του υποκει- μένου στο φυτώριο (Davis et al ., 2008). Επιπλέον, υπάρχουν έμμεσες αναφορές στη φυσιο- λογική ασυμβατότητα που έχει ως αποτέλεσμα την κατάρρευση του φυτού, είτε στα πρώτα στάδια μετά τον εμβολιασμό ενός κατά τα άλλα υγιούς εμβολιασμένου φυταρίου είτε μέχρι την έναρξη της συγκομιδής (Andrews and Marquez, 1993). Συγκεκριμένα, η φυσιολογική