Η φυσιολογική κατάρρευση του πεπονιού

17 Η ΦΥ Σ Ι Ο Λ Ο Γ Ι Κ Η Κ ΑΤ Α Ρ Ρ Ε Υ Σ Η Τ Ο Υ Π Ε Π Ο Ν Ι Ο Υ 2.4 Ποιότητα καρπού και φυσιολογική ασυμβατότητα Οι συνέπειες από την αλληλεπίδραση εμβολίου-υποκειμένου στα χαρακτηριστικά ποιότητας των καρπών έχουν πρωταρχική εμπορική σημασία δεδομένης της επιτακτικής ανάγκης χρήσης υποκείμενων ανθεκτικών σε παθογόνα εδάφους. Για την κατανόηση των φυσιολογικών μηχανισμών που εμπλέκονται στη φυσιολογική κατάρρευση των φυτών είναι επιπλέον σημαντικό να διερευνηθεί η πιθανή έκφραση της ασυμβατότητας ως υποβάθμιση της ποιότητας των καρπών στα φυτά που ολοκληρώνουν τον παραγωγικό τους κύκλο. Αναφορές σε αύξηση του πάχους φλοιού ή σάρκας των καρπών ως συνέπεια του εμβολιασμού πεπονιού είναι σπάνιες, αφού η χρήση συμβατών υβριδικών υποκειμένων συνήθως δεν επηρεάζει τα χαρακτηριστικά αυτά (Traka-Mavrona et al ., 2000). Στην τρέχουσα μελέτη, πάχυνση του φλοιού αλλά όχι της σάρκας καταγράφηκε μόνο στην ποικιλία Elario με υποκείμενο το ΤΖ148, ωστόσο αυτή μπορεί να έχει ευεργετική επίδραση στη μετασυλλεκτική διατηρησιμότητα των καρπών (Πίνακας 4) . Αντίθετα, η ιδιόμορφη συμπεριφορά της εμβολιασμένης ποικιλίας Polynica ως προς τα παραγωγικά της χαρακτηριστικά αντικατοπτρίζει την αδυναμία της να στηρίξει το παραγωγικό φορτίο της καλλιέργειας, με αποτέλεσμα την ποιοτική υποβάθμιση των καρπών ως προς το βάρος, πάχος φλοιού και σάρκας (Πίνακες 3, 4) . Η συνεκτικότητα της σάρκας αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά των καρπών πεπονιού (Guan et al ., 2014). ). Ο εμβολιασμός πεπονιού σε υποκείμενα Cucurbita spp. μπορεί να επιφέρει θετικά (Guan et al ., 2014), καθόλου (Colla et al ., 2010a) ή αρνητικά (Zhao et al ., 2011) αποτελέσματα αφού υπόκειται στην εκτεταμένη αλληλεπίδραση εμβολίου-υποκειμένου. Συχνά η συνεκτικότητα της σάρκας ταυτίζεται με τη σφριγηλότητα των ακέραιων καρπών, όμως η παρούσα μελέτη κατέδειξε ότι οι δύο δεν συσχετίζονται πάντοτε σημαντικά, αφού σημαντική συσχέτιση υπήρξε στις περιπτώσεις των ποικιλιών Raymond (r = 0.51, p <0.001) και Polynica (r = 0.551, p <0.001) αλλά όχι για την ποικιλία Elario (Πίνακας 4) . Σημαντική, ωστόσο, παρατήρηση αποτελεί η τάση για απώλεια συνεκτικότητας της σάρκας με τον εμβολιασμό σε όλες τις ποικιλίες ανεξαρτήτως υποκειμένου. Δεδομένου ότι οι εμπορικές ποικιλίες που χρησιμοποιήθηκαν στην παρούσα μελέτη επιλέχθηκαν αφού παρουσίασαν κατάρρευση σε προκαταρκτικές εργασίες κάτω από δυσμενείς συνθήκες αγρού, η παρατηρούμενη τάση για απώλεια συνεκτικότητας της σάρκας θα μπορούσε να αποτελέσει έναν ακόμα δείκτη της λανθάνουσας ασυμβατότητας εμβολίου- υποκειμένου. Αυτό αναδεικνύεται ιδιαίτερα στην περίπτωση της ποικιλίας Elario όπου η κατάρρευση των φυτών υπό τις υφιστάμενες πειραματικές συνθήκες ήταν ελάχιστη, ωστόσο η συνεκτικότητα της σάρκας των καρπών της υποβαθμίστηκε σε όλα τα υποκείμενα που εξετάστηκαν. Η πιθανή συσχέτιση της απώλειας συνεκτικότητας της σάρκας και της φυσιολογικής ασυμβατότητας στο πεπόνι αξίζει περαιτέρω διερεύνησης, καθώς θα μπορούσε να διασαφηνίσει τους φυσιολογικούς μηχανισμούς που εμπλέκονται στην κατάρρευση των φυτών. Τα εμβόλια των ποικιλιών που χρησιμοποιήθηκαν στην παρούσα μελέτη χαρακτηρίζονται από κλιμακτηρική συμπεριφορά ωρίμανσης (Pech et al ., 2008). Η παραγωγή οξειδωτικών μορίων και η ενεργοποίηση της ενδογενούς παραγωγής αιθυλενίου από τη μεταφορά αυξινών από το εμβόλιο προς το υποκείμενο μπορεί να προκαλέσει την