Ιοί και συναφή παθογόνα των εσπεριδοειδών στην Κύπρο και αναδυόμενες ασθένειες υψηλού κινδύνου για την εσπεριδοκαλλιέργεια

ΙΟΙ ΚΑΙ ΣΥΝΑΦΗ ΠΑΘΟΓΟΝΑ ΤΩΝ ΕΣΠΕΡΙΔΟΕΙΔΩΝ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΚΑΙ ΑΝΑΔΥΟΜΕΝΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΥΨΗΛΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΣΠΕΡΙΔΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ 14 Τα αποτελέσματα αποδεικνύουν την πολλαπλή εισαγωγή απομονώσεων από διαφορετικές γεωγραφικές περιοχές. Παρά το γεγονός ότι η παρουσία ήπιων στελεχών υπερτερεί έναντι των σοβαρών, ο εντοπισμός απομονώσεων που σχετίζονται με ταχεία ξήρανση και παρακμή κρίνεται ιδιαίτερα σημαντικός (Papayiannis et al ., 2007). 1.2 Ψώρωση των εσπεριδοειδών Η ασθένεια προκαλείται από τον ιό της ψώρωσης ( Citrus psorosis virus , CPsV) που ανήκει στο γένος Ophiovirus . Στα αρχικά στάδια της προσβολής προκαλεί απολέπιση του φλοιού του κορμού, των κλάδων και βραχιόνων του δένδρου που συχνά συνοδεύεται από εκροή κόμμεως. Ακολουθεί αποφλοίωση, σταδιακή παρακμή και τελικά ξήρανση του δένδρου (Εικόνα 4). Στα φύλλα, σε κάποιες περιπτώσεις εμφανίζονται χλωρώσεις σε σχήμα φύλλου δρυός. Ιδιαίτερα ευπαθή είδη θεωρούνται οι πορτοκαλιές, τα γκρέιπφρουτ και τα μανταρινοειδή. Τα συμπτώματα εμφανίζονται συνήθως από το 5 ο -20 ο έτος της ηλικίας του δένδρου. Ο ιός της ψώρωσης μεταδίδεται με μολυσμένο πολλαπλασιαστικό υλικό. Στη διεθνή βιβλιογραφία καταγράφονται δύο τύποι ψώρωσης: Η ψώρωση Α (PsA) που είναι ο πιο συχνά απαντώμενος τύπος του ιού και χαρακτηρίζεται από την πρόκληση ελαφριάς απολέπισης του κορμού και των κύριων βραχιόνων με μεταχρωματισμό του εσωτερικού του ξύλου, και η Ψώρωση Β (PsΒ) που θεωρείται πιο επιθετικός τύπος, αφού προκαλεί πιο έντονα συμπτώματα αποφλοίωσης, τόσο στον κορμό και τους βραχίονες όσο και σε λεπτότερους κλάδους, έκκριση κόμμεως και σε κάποιες περιπτώσεις χλωρωτικές κηλίδες και στίγματα σε φύλλα και καρπούς (Achachi et al ., 2014). Εικόνα 4. Απολέπιση φλοιού εσπεριδοειδών ως αποτέλεσμα της μόλυνσης με τον ιό της ψώρωσης