Λάκης Σπαταλάκης

6 7 Όμως οι δικές τους οι φωνές στ’ αυτιά του ήταν. . . νότες. «Μα. . . τι πολύτιμο αγαθό; Έχει να πιούν κι οι . . .κότες!» Να του ’ταζες δώρα, γλυκά ή να τον τιμωρήσεις; «Φοβάται ο βρεγμένος το νερό;» λέει και μία ρήση. Κι αν ρώταγες ποια ήτανε αγαπημένη μέρα, Θα ’λεγε του Κατακλυσμού, σίγουρα, τη Δευτέρα! Τ ο υ τ ο ’ λ ε γ α ν κ ι ο ι γ ε ί τ ο ν ε ς , δ ά σ κ α λ ο ι σ τ ο σ χ ο λ ε ί ο , μ α έ κ α ν α ν τ ρ ύ π α σ τ ο . . . ν ε ρ ό , τ α ’ π α ι ρ ν ε γ ι α α σ τ ε ί ο ! « Ε υ χ α ρ ι σ τ ώ » , τ ο υ ς έ λ ε γ ε , « τ α λ ό γ ι α τ α κ α λ ά σ α ς , γ ι ’ α υ τ ό ε γ ώ θ α σ π α τ α λ ώ ν ε ρ ό ε ι ς τ ’ ό ν ο μ ά σ α ς ! » Τ ο π ρ ο σ π α θ ή σ α ν ε π ο λ λ ο ί μ α δ ε ν τ ο ν ε ί χ α ν π ε ί σ ε ι , ο Λ ά κ η ς έ κ α ν ε . . . « ν ε ρ ά » μ ε α ν ο ι κ τ ή τ η β ρ ύ σ η ! Μ ι α μ έ ρ α ν ε ρ ο σ κ α ν τ α λ ι ά ς , μ ε τ ά α π ό τ ο δ ε ί π ν ο ο Λ ά κ η ς ξ ά π λ ω σ ε ν ω ρ ί ς σ τ ο σ τ ρ ώ μ α τ ο υ γ ι α ύ π ν ο . Τόση ήταν η . . . κούραση απ’ τη δική του δράση που αποκοιμήθηκε μεμιάς προτού λεπτό περάσει . Τ ο υ ς τ α ’ λ ε γ ε κ α ι έ σ κ α γ ε α μ έ σ ω ς ε ι ς τ α γ έ λ ι α , ο ύ τ ε θ υ μ ό ς τ ο ν έ π ι α ν ε , ο ύ τ ε κ α ι λ ό γ ι α μ έ λ ι α !