Λάκης Σπαταλάκης

12 13 Το μπλε του το ποδήλατο απ’ το πολύ το χώμα, άπλυτο όπως ήτανε, είχε αλλάξει χρώμα! Δεν ήταν μόνο το ποδήλατο που τύλιξε η σκόνη, σε όλα τ’ αυτοκίνητα δεν έβλεπες . . . τιμόνι! Ο Λάκης μας δεν ήθελε τέτοια πληγή να ξύσει και αποφάσισε να βγει, λίγο να περπατήσει . Σίγουρα θα μετάνιωσε γι’ αυτή του την ιδέα, γιατί όλα αυτά που θα ’βλεπε δεν θα ’τανε ωραία. Ό λ α τ α δ έ ν τ ρ α , τ α φ υ τ ά , τ ο π ρ ά σ ι ν ο σ τ η φ ύ σ η , ε ί χ α ν τ α π ά ν τ α ξ ε ρ α θ ε ί σ α ν ν α ’ χ α ν . . . γ ο ν α τ ί σ ε ι . Η σ κ υ λ ί τ σ α τ ο υ κ υ ρ Θ ό δ ω ρ ο υ , η ό μ ο ρ φ η , η Σ ί σ σ υ , α π ό τ η δ ί ψ α ο ύ τ ε κ α ν μ π ο ρ ο ύ σ ε ν α γ α β γ ί σ ε ι ! Και τα γατάκια που ’βρισκε πώς να του νιαουρίσουν αφού απ’ την έλλειψη νερού κινδύνευαν να σβήσουν; Η ομορφιά της γειτονιάς, ένα μικρό ρυάκι, σαν να ’χε μεταμορφωθεί σε έρημο αυλάκι!