Μαθαίνω και μπορώ να προφυλάξω το παιδί μου από τοξικές ουσίες και άλλους περιβαλλοντικούς παράγοντες

52 ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΗΣ ΑΠΟ ΥΔΡΑΡΓΥΡΟ Πολύ σημαντικό είναι το ιστορικό του ασθενούς και η φυσική εξέτασή του. Όταν, όμως, ο/η ιατρός υποψιαστεί ότι το παιδί μπορεί να έχει εκτεθεί στον υδράργυρο, τότε γίνονται μετρήσεις στο αίμα και τα ούρα του ασθενούς. Αν και τα επίπεδα του υδραργύρου στο αίμα είναι συνήθως μικρότερα από 6 μg/L, αν το παιδί ακολουθεί δίαιτα πλούσια σε ψάρια μπορεί να οδηγήσει τον υδράργυρο στο αίμα σε συγκεντρώσεις μεγαλύτερες από 200 μg/L. Δεν είναι χρήσιμο να μετρηθούν τα επίπεδα υδραργύρου στο αίμα σε περιπτώσεις δηλητηρίασης με στοιχειακό ή ανόργανο υδράργυρο, επειδή ο χρόνος ημιζωής τους στο αίμα είναι πολύ μικρός. Εάν η έκθεση είναι χρόνια, τότε είναι χρήσιμη η μέτρηση του υδραργύρου στα ούρα 24ώρου. ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΗΣ ΑΠΟ ΥΔΡΑΡΓΥΡΟ Η θεραπεία εξαρτάται από τη μορφή του υδραργύρου που προκάλεσε τη δηλητηρίαση, τη σοβαρότητα της δηλητηρίασης και από το αν είναι οξεία ή χρόνια. Αρχικά, πρέπει να απομακρυνθεί ο ασθενής από την πηγή έκθεσης. Αν η έκθεση είναι σοβαρή, τότε πιθανόν ο/η ιατρός να αποφασίσει να χορηγήσει κάποια χηλική ένωση που να δεσμεύσει τον υδράργυρο και να τον αποβάλει. Τέτοια φάρμακα είναι η διμερκαπρόλη και το DMSA. Αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη δηλητηρίαση από στοιχειακό ή ανόργανο υδράργυρο. Αντενδεικνύεται η χορήγησή τους σε δηλητηρίαση με οργανικό υδράργυρο. ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΥΠΡΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ