σχέσεων, υποτιμητικοί θόρυβοι (σφυρίγματα κ.ά.), αποστολή φιλιών, ήχοι φιλιών, πρόστυχες χειρονομίες, ηλεκτρονικά μηνύματα, μηνύματα στο κινητό. Οπτική συμπεριφορά/επαφή, όπως: υπονοούμενα μέσω κοιταγμάτων, πονηρά βλέμματα, κλείσιμο ματιού, επίμονο βλέμμα σε επίμαχα σημεία του σώματος, επίδειξη πορνογραφικών περιοδικών ή άσεμνων εικόνων, αντικειμένων ή γραπτού υλικού, άσεμνη εμφάνιση, εικόνες, κινούμενα σχέδια ή αφίσες, γράμματα ή σημειώσεις σεξουαλικού περιεχομένου. Οι λόγοι ύπαρξης του φαινομένου Η εκμετάλλευση της ισχύος των ιεραρχικά ανώτερων στον χώρο εργασίας, η άσκηση δύναμης κυριαρχίας και επιβολής, η ανταλλακτική σχέση, η υποχρέωση της «περιποιημένης» εμφάνισης της γυναίκας, η θέαση και η θεώρηση των γυναικών στον χώρο εργασίας τις περισσότερες φορές «ως ελκυστικά αντικείμενα», η δυσκολία καταγγελίας των σεξουαλικής φύσεως ανεπιθύμητων οχλήσεων, η έλλειψη πληροφόρησης των εργαζομένων και ιδίως των ίδιων των γυναικών για τα δικαιώματά τους στον χώρο της εργασίας. Στατιστικά στοιχεία Σύμφωνα με τον Οργανισμό Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (2014), η σεξουαλική παρενόχληση αποτελεί συχνή και συνηθισμένη εμπειρία για πολλές γυναίκες στην ΕΕ. Εκτιμάται ότι 83 έως 102 εκατομμύρια γυναίκες (45 έως 55% των γυναικών) στην ΕΕ των 28 έχουν πέσει θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης από την ηλικία των 15 ετών και άνω. Επίσης, 24 έως 39 εκατομμύρια γυναίκες (13 έως 21%) στην ΕΕ των 28 έχουν πέσει θύμα σεξουαλικής παρενόχλησης μόνο κατά τους 12 μήνες. Η σεξουαλική παρενόχληση των γυναικών μπορεί να γίνεται από διάφορες κατηγορίες δραστών και περιλαμβάνει χρήση των «νέων» τεχνολογιών. Παρατηρείται επίσης πιο ευάλωτη θέση των γυναικών που εργάζονται ως ανώτερα και ανώτατα στελέχη σε σχέση με τις άλλες γυναίκες, αφού το 74-75% των γυναικών αυτών έχουν πέσει θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης. Ακόμα και σήμερα δεν έχει ανατραπεί η μυθολογία που συνόδευσε εξαρχής τις διαδικασίες ποινικοποίησης του συγκεκριμένου αδικήματος ότι δήθεν οι γυναίκες, με την εμφάνιση ή τη συμπεριφορά τους, προκαλούν οι ίδιες την παρενόχλησή τους ή ότι σε πολλές περιπτώσεις καταγγέλλουν φανταστικές υποθέσεις προκειμένου να εκδικηθούν προϊσταμένους ή συναδέλφους τους και να αποκομίσουν οικονομικά οφέλη. Έχει διαφανεί από σχετικές έρευνες ότι μόνον το 10 έως 20% των θυμάτων καταγγέλλουν τη σεξουαλική παρενόχλησή τους στους θεσμούς ή έστωσε κάποιον ιεραρχικά ανώτερό τους που θα μπορούσε να επιληφθεί του ζητήματος. ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ 56